نخبگی یک نعمت الهی است، یک موهبت خدایی است. نعمت الهی را باید شکر کرد.
اول چیزی که در ذهن شما قرار میگیرد این باشد که این نعمت را شکرگزاری
کنید. آن چیزی که نخبه را نخبه میکند، صرفاً استعداد و ظرفیت ذهنی نیست.
خیلی‌ها هستند استعداد دارند، ظرفیت ذهنی هم دارند و این ضایع میشود. اصلاً
بروز پیدا نمیکند یا از او هیچ استفاده‌ی مناسب و شایسته نمیشود و تبدیل
به نخبه نمیشود. آن چیزی که نخبه را نخبه میکند، علاوه‌ی بر استعداد و
ظرفیت ذهنی، قدرشناسی از این حقیقت و از این نعمت است. این باید قدرشناسی
بشود و براساس او کار و تلاش انجام بگیرد.




کشور ما از لحاظ استعداد ذهنی از متوسط جهان بالاتر است این ادعا نیست،
این چیز ثابت شده است و مسلم است یعنی بالقوه‌ کشور ما نخبه است، ملت ما
بالقوه نخبه است. یک بخش مهم جنگ نرم استعمارگران هم امروز و هم همیشه، که
امروز هم هست، در گذشته هم بیشتر بوده، عبارت است از اینکه ملت را - حالا
ملت ما را یا هر ملتی را که دارای استعدادی است- از استعداد خودش غافل
کنند، او را بی‌اعتنا کنند به آن استعداد یا حتی به وضعی برسانند که خود او
منکر این استعداد بشود. وقتی که غفلت از توانایی خود بر ملتی حاکم شد غارت
آن ملت آسان میشود. غفلت مقدمه‌ی غارت است، غارت افزایش دهنده‌ی غفلت است.
غفلت و غارت باهمدیگر همراهند.




در بعضی از دانشگاهها عناصری هستند که جوان نخبه را تشویق میکنند به ترک
کشور، من صریح میگویم این خیانت است، این خیانت است، این دشمنی با کشور
است، دوستی با آن جوان هم نیست.




یک شرط لازم برای تقویت شرکتهای دانش‌بنیان این است که بتوانیم محصولات
آنها را در داخل کشور رائج کنیم. راهش این است که تولیدی که او میکند دیگر
واردات نداشته باشد، باز یک عده‌ای جنجال نکنند مثل قضیه‌ی لوازم خانگی که
چرا شما گفتید که لوازم خانگی فلان کشور را مثلاً‌ فرض کنید که نیاورند؛
لازمه‌ی رشد شرکتهای داخلی و تقویت آنها این است که بازار داخل را در
اختیار تولید داخلی بگذاریم. بخصوص دولتها و سازمانهای بزرگ که اینها بزرگترین مشتری اینهایند. دیگر واردات کمر اینها را نشکند.




وقتی ما که میگوییم واردات جلویش گرفته بشود درواقع به کمک تولید
کارخانه‌ی داخلی و بنگاه داخلی داریم حرف میزنیم، آن بنگاه داخلی هم وظائفی
دارد، آنها هم باز قیمتها را گران نکنند، کیفیت را پایین نیاورند که به
کلی بی‌فایده بشود آن توصیه‌ای که شده.